Ja, je leest het goed. Vandaag was ik uitermate gelukkig en blij in de supermarkt. Dat komt misschien een beetje vreemd over, maar daar zit natuurlijk een verhaal achter.

De eerste maanden op Samos, ben ik erg zoekende geweest naar een winkel waar ik de produkten die ik gebruik kon kopen. Ik was waarschijnlijk op zoek naar een soort van Albert Heijn, waar ik altijd alles heb kunnen kopen wat ik nodig had (het gemak dient de mens). Nou, en zo’n supermarkt heb je hier dus niet. Ik was soms  gefrustreerd, omdat ik het gevoel had bij tig winkels langs te moeten voor mijn dagelijkse boodschappen.

En dan was er nog het feit dat ik vaak als een kip zonder kop rondliep en ook niet ZAG wat er allemaal te koop was. Dat komt natuurlijk ook omdat ik de Griekse taal nog niet machtig was. (Dat ben ik nog steeds niet, maar daar wordt hard aan gewerkt.) Dus als je bloem nodig bent sta je voor al die verschillende pakken met …ja…bloem, meel of toch iets anders? En wáár vind ik toch de paneermeel, de azijn? En hebben ze hier wel bladerdeeg?

Dit soort vragen heb ik me vaak genoeg vertwijfeld afgevraagd. En…ook heel belangrijk….de prijs is vaak onduidelijk! Dus ben ik weleens thuis gekomen met boodschappen die achteraf gezien véél te duur waren. Maar goed, al doende leert men.

En nu heb ik eindelijk mijn winkel gevonden, in Karlovassi. Meer Europees gericht, breed assortiment, lekker overzichtelijk én ze hebben vegetarische produkten. Vandaag ben ik er voor de 2e keer geweest en ik heb genoten. Elke keer ontdekte ik weer nieuwe dingen. Het klinkt misschien vreemd, maar daar werd ik vanochtend echt blij van!

Wow, ze hebben hier Goudse kaas, soja, volkoren rijst en macaroni, potten rode kool en zelfs een pot zuurkool! Niet dat ik daar nu zo’n behoefte aan heb (ik wil me ook op het Griekse eten richten), maar toch is het mooi om te weten dat ze het hebben. En het mooie is dat er naast de supermarkt een aantal groentezaken zijn, een bakker, een banketbakker en een “farmakeio” (soort drogisterij). Dus…eindelijk alles bij elkaar. Dat scheelt een hoop tijd en energie.
En het geeft me steeds meer het gevoel dat ik thuis ben op Samos.

Dus heb ik vanochtend zomaar een vreugdedansje gedaan…haha…die Grieken zullen wel denken…wat een raar mens…haha…