Footsteps Ecolodge bestaat uit 9 vrijstaande ronde huizen (traditionele bouw) die rondom een eco-pool zijn gelegen en voorzien zijn van een compost toilet. In de drie weken dat ik in The Gambia ben geweest, heb ik alleen hier een warme douche kunnen nemen. Wat een luxe!

Ik was zo enthousiast over deze plek, dat ik meteen Frosch heb kunnen overtuigen om hier yoga-vakanties te organiseren. Hierover meer in een andere blog.

De volgende dag namen David en Linda me mee op een strandwandeling van 2 uur naar de Rainbow Beach Bar in Sanyang. Daar heb ik heerlijk gezwommen en een lunch gehad. David en Linda namen een taxi terug, maar ik ben ook over het strand weer teruggelopen. Ik heb in deze dagen urenlang over het strand gewandeld: de zon, de zee, een verkoelend briesje en alleen maar lopen…het hoofd is helemaal leeg…puur genieten!

Na de wandeling nam ik nog een verfrissend bad in de eco-pool.

In de yogashala van Footsteps Ecolodge gaf ik de volgende ochtend een yogales en toen was het alweer tijd om naar mijn volgende lokatie te gaan: Bendula Lodge in Batokunku, gerund door een Duitse vrouw. Het was een eenvoudige lodge (passend bij mijn budget) en ongeveer 10 minuten lopen van het strand. Maar wat een prachtig, ongerept strand! Ik weet dat er verder noordwaarts de toeristische trekpleisters zijn wat betreft hotels en strandtenten. Die heb ik vermeden. Geef mij maar deze rustige stranden met kleinschalige sfeervolle strandtenten, vriendelijk personeel en een persoonlijke benadering.

De volgende dag stond een bezoek aan het Tanji Village Museum op het programma en ik stond aan de kant van de weg te wachten op een bus. In plaats daarvan kreeg ik een lift van een sympathieke Noor en zijn vrouw. Het hart van de verschillende tentoonstellingen in het museum is de reconstructie van een traditionele Mandinka-nederzetting, die laat zien hoe mensen hier meer dan 100 jaar geleden leefden.

Op loopafstand van het museum ligt Mama Africa, een kunstgalerij. De eigenaresse, die zelf ook kunstenares is, verzamelt hier verschillende soorten kunst uit heel Afrika. Ik was verrukt over de kleurrijke schilderijen van de eigenaresse zelf, die ik daar trouwens ook nog tegen het lijf liep.

Via Facebook was ik vorige zomer in contact gekomen met een Nederlandse vrouw die in The Gambia woont en met een Gambiaan getrouwd is. We hadden afgesproken elkaar te ontmoeten. We zijn gezellig een dagje op stap geweest samen met Alasana, een vriend van haar. Tijdens onze lunch in de Ocean Blue Beach Bar heeft hij speciaal voor me gezongen en gedrumd. Het lied ging over Mariama, mijn Gambiaanse naam. Hij nodigde me zelfs uit om even samen met hem te drummen.

Tijdens mijn laatste 2 dagen in The Gambia was ik een hele ochtend kwijt was aan het doen van een PCR-test: eerst sta je in de rij voor de registratie en daarna sta je in dezelfde rij voor de test. Het wachten op de uitslag de volgende dag vond ik zenuwslopend. Toen de (negatieve) uitslag binnen was, kon ik eindelijk ontspannen op het strand.

’s Avonds werd ik opgehaald door Abdou, de taxichauffeur, die me naar het vliegveld bracht. Door verschillende vluchtannuleringen had ik geen goede aansluitingen en ben ik uiteindelijk 36 uur onderweg geweest voordat ik weer thuis op Samos was.

Daar vond ik de hond Daisy en de katten in prima conditie. Mijn oppassers hadden gelukkig goed voor ze gezorgd.