Laatst zag ik wat foto’s en filmpjes op mijn computer voorbij komen, en toen kwam opeens het verhaal van Daisy, mijn hond op Samos, naar boven. We kennen elkaar nog maar 2 jaar, maar we hebben al vele avonturen beleefd.
In de eerste plaats is ze, als jonge pup van 4 maanden oud, gevonden op straat vlakbij het hotel waar ik toen werkte. Ik vond haar erg schattig, maar ik ben(was) een kattenmens dus ik dacht er niet serieus over na om een hond mee te nemen naar huis. Totdat de volgende dag de mensen die haar een dag hadden opgevangen, me vertelden dat ze haar naar het asiel hier op Samos zouden brengen. Zonder na te denken, zei ik toen: “breng haar maar bij mij thuis”. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om haar naar een overvol asiel te laten gaan.
Hond in de tuin
Ik was die dag aan het werk, dus toen ik later thuis kwam lag er een hond in mijn tuin. Gelukkig hadden ze er wat voer bij gedaan, want ik had natuurlijk niets in huis voor haar: geen voer, geen halsband, geen lijn. Dus de eerste dagen moest ik (hoe verschrikkelijk ook) haar aan een touw aan de boom vast binden. Ik was bang dat ze anders weg zou lopen.
Na 2 dagen, toen ik na een dag wandelen met een groep toeristen thuiskwam ….néééée….hond weg ….het touw was doorgebeten…maar na 1 minuut kwam ze vrolijk aangerend. Zo liet ze me zien dat het haar wel beviel bij me en dat ze in de buurt zou blijven…ik hoefde haar dus niet meer vast zetten. En sindsdien zijn we maatjes door dik en dun.
Op pad met Daisy
Daisy gaat met me mee op de scooter naar de yogalessen op het surfcentrum. Ontspannen ligt ze te wachten tot ik klaar ben en dan gaat het op de scooter terug naar huis.
In het voor- en najaar wandelt ze mee in de groep als ik mijn yoga-wandel-weken heb. Ze vindt het heerlijk om met een groep mensen erop uit te gaan en ze laat zich alle aandacht natuurlijk zeer welgevallen. En de mensen zijn dol op Daisy.
Vorig jaar zijn we zelfs een paar dagen samen op vakantie geweest, naar Ikaria. Op de scooter uiteraard.
De puppies van Daisy
Maar het grootste avontuur wat we tot nu toe samen hebben beleefd, is de geboorte van haar zes (!) puppies. Dat lag natuurlijk niet in de planning, maar één moment van onoplettendheid was al voldoende helaas. Toen heb ik het wel even moeilijk gehad, want hoe vind ik een goed tehuis voor alle zes?
Vanaf de eerste dag heb ik foto’s en videos van de kleintjes gepost op Facebook en flyers rondgedeeld hier op Samos.
En tot mijn grote opluchting is het gelukt om voor alle zes een goed tehuis te vinden: 3 in Nederland, 3 op Samos.
En daarom kan ik nu terugkijken op misschien wel een erg drukke periode van 2 maanden, maar een periode die ik voor geen goud had willen missen. Het is toch wel erg schattig, die ukkies.
De reis naar Nederland met 3 puppies was natuurlijk ook niet zo eenvoudig. Ik ben 22 uur met ze onderweg geweest. Het was in de winter, dus er gaan geen directe vluchten naar Amsterdam. En in de kleine propellervliegtuigjes van Samos naar Athene mogen geen 3 puppies in een box vervoerd worden. Ik moest dus eerst met de boot naar Athene, toen met een speciale dierentaxi (die bestaan écht…) naar het vliegveld.
Bij de douane werden hun papieren streng gecontroleerd en ook hun box werd speciaal “gefouilleerd”. En toen mochten ze door de douane en zag ik ze pas op Schiphol weer.
Maar de kleintjes hebben zich de hele reis keurig gedragen. Eigenlijk hebben ze de hele tijd lekker tegen elkaar aan liggen slapen.
Gelukkig stonden op Schiphol de nieuwe baasjes te wachten en kon ik ze in goede doen overdragen…ppffff….wat een ontlading…
En toen kon ik nog een aantal weken in alle rust bij mijn familie in Nederland verblijven.
Daisy en de twee katten blijven thuis als ik een langere tijd van huis ben. Via de website www.trustedhousesitters.com vind ik elke keer mensen die op mijn huis en de dieren willen passen. Ik heb dat tot nu toe 2 keer gedaan, tot tevredenheid van alle partijen.
Eind goed, al goed…
P.S. zo gauw het mogelijk was, heb ik Daisy natuurlijk laten steriliseren. Dus het zal niet weer gebeuren…
Mocht je willen reageren op dit bericht…heel graag! Ik lees altijd met veel plezier de reacties.
6 comments
Wat een heerlijk beest!
En zo keurig op die scooter blijven zitten ook. Ze heeft duidelijk heel veel vertrouwen in jou.
Goed te zien ook dat ze het naar haar zin heeft.
Groetjes,
Alex
Leuk verhaal hoor Marjan.En fijn dat ik ook regelmatig van Daisy’s gezelschap kan genieten !
Wat een lieve hond en wat leuk die puppies, bedankt voor je verhaal, foto s en filmpjes!
Ik lees je verhaal weer maar nu reageer ik pas veel te laat sorry. Maar beter laat dan …. Ja ik stond ook te wachten op de twee pups die wij mee zouden nemen. Ritsa en Luxi met de twee pups aan de lijn door het grote Schiphol dat had wel iets, overal werd ik aangesproken door mensen “ wat een schattige hondjes” ja inderdaad maar wij willen naar huis de hondjes zijn dood op. Eerst naar Stefanie en onze 3 kleinkinderen, die zaten al in spanning te wachten. Ik heb nog nooit zulke blije kinderen bij elkaar gezien zo schattig. Nou toen naar huis en slapen was best laat, Karin mijn vrouw had een paar dagen vrij genomen om voor Ritsa te zorgen. Ze moest wel aan alles wennen in het begin auto,s was ze niet gewent en de bench die we hadden gekocht was ook geen succes . Dus die heb ik opgeruimd toen, wel vond ze kussens van de bank en schoenen interessant Ritsa heeft daar mee in het begin onze woonkamer regelmatig een andere dementie gegeven. Ja het is een jonge hond en ik kan heel wat hebben dus karin naar de winkel nieuwe kussens en schoen gescoord en als we ergens naar toe gingen de halve inboedel op de kamertafel leggen. Ze is erg sociaal speelt graag met andere honden er loopt hier in de buurt een type hond rond bijna zo groot als een tijger iedere hond is er bang van, maar Ritsa niet die spelen met elkaar. De hond van de buren is een ander verhaal die hebben samen een haat liefde verhouding als ze allebei buiten in de tuin liggen kusjes over en weer bij wijze van, maar komen ze elkaar tegen grrrrr Rits pakt die reu wel aan. Ik zou nog uren door kunnen gaan daar nu tot zo ver Marjan groet John ps in september zijn we er weer yoga les voel me spieren weer ha ha groet John en karin
Ik lees je verhaal weer maar nu reageer ik pas veel te laat sorry. Maar beter laat dan …. Ja ik stond ook te wachten op de twee pups die wij mee zouden nemen. Ritsa en Luxi met de twee pups aan de lijn door het grote Schiphol dat had wel iets, overal werd ik aangesproken door mensen “ wat een schattige hondjes” ja inderdaad maar wij willen naar huis de hondjes zijn dood op. Eerst naar Stefanie en onze 3 kleinkinderen, die zaten al in spanning te wachten. Ik heb nog nooit zulke blije kinderen bij elkaar gezien zo schattig. Nou toen naar huis en slapen was best laat, Karin mijn vrouw had een paar dagen vrij genomen om voor Ritsa te zorgen. Ze moest wel aan alles wennen in het begin auto,s was ze niet gewent en de bench die we hadden gekocht was ook geen succes . Dus die heb ik opgeruimd toen, wel vond ze kussens van de bank en schoenen interessant Ritsa heeft daar mee in het begin onze woonkamer regelmatig een andere dementie gegeven. Ja het is een jonge hond en ik kan heel wat hebben dus karin naar de winkel nieuwe kussens en schoen gescoord en als we ergens naar toe gingen de halve inboedel op de kamertafel leggen. Ze is erg sociaal speelt graag met andere honden er loopt hier in de buurt een type hond rond bijna zo groot als een tijger iedere hond is er bang van, maar Ritsa niet die spelen met elkaar. De hond van de buren is een ander verhaal die hebben samen een haat liefde verhouding als ze allebei buiten in de tuin liggen kusjes over en weer bij wijze van, maar komen ze elkaar tegen grrrrr Rits pakt die reu wel aan. Ik zou nog uren door kunnen gaan daar nu tot zo ver Marjan groet John ps in september zijn we er weer yoga les voel me spieren weer ha ha groet John en karin
Wat een mooie foto’s. Mag ik vragen wanneer de puppies zijn geboren? Mijn hond is via een stichting naar Nederland gekomen uit Samos en ze lijkt sprekend op Daisy. Zij is van Oktober 2018.