Afgelopen week was ik uitgenodigd om samen met een groep van 15 Russen Tai Chi te doen. Niet om  les te geven, maar om zelf les te krijgen. Zij zijn hier op Samos vanuit hun Tai Chi school in St.Petersburg.

Deze uitnodiging kon ik natuurlijk niet afslaan: ik had nog nooit een Rus ontmoet en zij nog nooit een Nederlandse!

Dus ben ik donderdag naar hen toe gegaan; wel aan de andere kant van het eiland, maar dat had ik er graag voor over. Van 18.00 tot 20.00 uur hebben we samen Tai Chi gedaan op een prachtige lokatie. En daarna werd ik gevraagd om te blijven eten en ja, ook dat heb ik gedaan. Het was een echt typisch Russisch gerecht, met (gedroogde) champignons die ze mee hadden genomen uit Rusland. Ze waren allen zeer aardig en erg benieuwd naar mijn verhaal. Gelukkig konden een aantal van hen goed Engels spreken, want van het Russisch begreep ik echt helemaal niets. Al met al een hele mooie, bijzondere avond. En als ik een keer in St. Petersburg ben, dan zal ik zeker hun Tai Chi school gaan bezoeken.

Alweer 2 weken geleden was het hier Pinksteren. Het wordt op de  Grieks-orthodoxe manier gevierd met een kerkdienst en daarna eten en dansen. Het werd onder andere gevierd in de taverne waar ik ook mijn lessen geef en dus , natuurlijk, was ik erbij. Ik heb erg genoten van de traditionele Griekse dansen, zelfs even meegedaan. Ik hoop dat ik in de gelegenheid zal zijn om hier meer van te leren.

Inmiddels ben ik  verhuisd. Het huis en de omgeving horen helemaal bij mij, dus ik voel me hier erg prettig. Eindelijk kon ik de dozen en koffers helemaal uitpakken en mijn spullen een plekje geven. Ook de 100 kilo glas heb ik van de opslagplaats gehaald.  En dit weekend heb ik een prachtige tai chi/qi gong les gegeven aan 2 enthousiaste Nederlandse stellen. Zo mooi, zo stil!

Helaas heeft het huis voorlopig 1 nadeel: ik heb een erg slechte internetverbinding. Ik heb intussen wel een vaste telefoon- en internetverbinding aangevraagd en hopelijk zal dat, op z’n Grieks, over 1 of 2, of misschien wel over 3 weken in orde zijn. We wachten af. Deze blog schrijf ik nu dan ook op het terras met Free Wifi bij mijn grote vriend Jimmy van café North Star.

En afgelopen week ben ik erg geschrokken: Paul ligt in het ziekenhuis en moet deze week een dubbele bypass-operatie ondergaan. Dan voel je je opeens wel heel erg ver van Nederland. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat het goedkomt. Sterkte, Paul!

TIP: er wordt regelmatig gereageerd op de berichten van deze blog. Erg leuk! Ik geef (vrijwel) altijd antwoord. Wil  je op de hoogte blijven van deze antwoorden, vink dan onderaan je reactie het blokje “E-mail me als er nieuwe reacties zijn” aan.