MArjaaNi

Blog

Mijn reis naar The Gambia, deel 3

Na mijn bezoek aan Sotokoi, het geboortedorp van mijn vriend, vervolgde ik mijn weg naar Janjanbureh, een dorp op een eiland in de rivier. Naast Janjanbureh wordt het ook wel Georgetown (de Engelse koloniale naam) of Makati (in de taal van het Mandinka volk) genoemd.

Het eiland heeft een rijke geschiedenis en is vooral bekend om de slavenhandel, die hier plaatsvond. De meeste slaven konden niet zwemmen, dus werden ze gevangen gehouden op dit eiland. Het vroegere slavenhuis wordt helaas niet onderhouden, maar je kunt het wel bezoeken en men kan zich hier goed voorstellen hoe de mensen onder erbarmelijke omstandigheden hebben geleden. In het dorp is ook een ontmoetingsplek waar vroeger de “boom van vrijheid” stond. Er werd “gespeeld” met de slaven: ze kregen de vrijheid als ze vanaf het slavenhuis de boom konden bereiken en deze omarmen. Onderweg echter kwamen ze honden en slavenhandelaars met geweren tegen. Maar weinigen hebben de boom ongeschonden bereikt.

Diegene die wel vrij waren, konden gaan werken voor “two bob” (2 stuivers) per maand. Van deze term komt het woord “toubab” dat kinderen op straat je als blanke lachend en zwaaiend toeroepen. De kinderen weten niet beter, maar eigenlijk is het een scheldwoord en betekent het ‘blanke slavendrijver’…

Een paar kilometer van Janjanbureh ligt een grote bananen- en papaya-farm, dat gerund wordt mensen uit India. Ongeveer 150 Gambianen vinden werk op deze farm. De manager uit India heeft me een rondleiding gegeven en natuurlijk kreeg ik een dikke tros bananen mee.

Ongeveer een half uur rijden van Janjanbureh liggen de Wassu steencirkels. Eerst ga je met de ferry over de rivier en dan hoop je dat er een bus staat die je naar Wassu kan brengen. Ik werd begeleid door een werknemer van de lodge waar ik verbleef. We moesten lang wachten op de bus. Die stond er wel, maar hij moet helemaal vol zijn anders rijd ‘ie niet want dat kost natuurlijk geld. Maar je moet wel alvast gaan zitten, zodat de chauffeur kan zien hoeveel mensen er al zijn. Uiteindelijk zat de bus vol, maar toen wilde die niet starten. Met stijgende verbazing zag ik wat er toen gebeurde: Wij zitten volgepakt in die bus en een aantal mannen en kinderen proberen de bus te duwen, met ons erin! Ja, want we mogen er niet uit want het zou eens zo kunnen zijn dat we dan een andere bus nemen… Bij de derde poging startte de bus, dikke rookwalmen uitspuwend….

De Wassu steencirkels zijn erg interessant. Een gids vertelde ons dat het doel van de cirkels niet helemaal duidelijk is, maar ze vermoeden dat het om graven gaat. De gids had veel verstand van zaken. Hij was zelfs op de hoogte van de Drentse hunebedden!

Bezoekers leggen op de stenen kolommen kleine stenen. Het verhaal gaat dat op het moment dat je een steen neerlegt een wens kunt doen, die dan zeker uit zal komen. Natuurlijk heb ik ook mijn steentje bijgedragen…

De laatste dag in Makati had ik een boottrip op de rivier The Gambia geboekt in de hoop nijlpaarden te zien. Helaas was het geluk niet met mij. Ik heb één nijlpaard gezien, slechts in de verte en alleen de helft van zijn kop stak boven het water uit. Toch was het een mooie tocht, omdat er genoeg andere flora en fauna te zien was, zoals exotische vogels en apen.

Tijdens mijn verblijf in Janjanbureh logeerde ik in de Sitaba Camp Lodge. Ik was daar de enige toerist. Gedurende mijn hele reis ben ik trouwens niet veel toeristen tegengekomen. Het was nog midden in de periode van strenge reisbeperkingen i.v.m. Covid-19, dus maar weinig mensen durfden de reis aan.

De lodge was buiten het dorp, maar aan de rivier gelegen. Een heerlijke plek. ’s Ochtends deed ik yoga op de rivieroever en aan het eind van de middag genoot ik van de ondergaande zon. Soms kreeg ik gezelschap van Betty, de hond die bij de lodge hoorde.

En daar heb ik veel apen gezien. Ze gaan van links naar rechts (en viceversa) via de rivieroever om eten te zoeken. Maar toen ik daar zat, durfden ze niet. Ze bleven wachten in bomen en struiken tot de kust veilig was. Binnen 1 minuut nadat ik was vertrokken, gingen ze in grote getale naar de andere kant.

Er is een foto van een boom in de video. Als men goed kijkt, ziet men in de grotere donkere vlekjes de vorm van een aapje…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MArjaaNi