MArjaaNi

Blog

November op Samos

{for English see below}

Het is november en ik zit nog steeds in korte broek op mijn terras. Vorige week heb ik zelfs nog gezwommen. Nu is het wel zo dat mijn terras aan de zuidkant van het huis ligt en dus beschut is tegen de noordenwind. Deze wind kan erg koud zijn. Als ik straks naar het strand ga, zal ik me zeker warm moeten aankleden.

Dit is de eerste keer dat ik in november op Samos ben. Vorig jaar was ik deze maand in India en dat jaar daarvoor in Nederland. Tot nu toe is het wel een van mijn favoriete maanden. Het weer is nog prachtig. Het licht is zacht en dromerig. De wandelingen die ik maak zijn gevuld met prachtige herfstkleuren en de sfeer in het bos en de bergen is sereen. Het vervult me met gevoelens van dankbaarheid en geluk.
Hoewel het op dit moment nog niet nodig is, zal het binnenkort de tijd zijn voor de houtkachel. Gelukkig kon deze ook in mijn nieuwe huisje geïnstalleerd worden. Inmiddels heb ik het hout klaarliggen voor de winter en heb ik gisteravond de kachel even aangehad: heerlijk warm en zo gezellig!

Afgelopen weekend heb ik voor het eerst meegeholpen in het vluchtelingenkamp op Samos. Er zijn 2 plekken hier waar de vluchtelingen worden opgevangen. Ten eerste de haven, waar de Syriërs worden opgevangen. En de andere plek is het kamp, waar de mensen uit Afghanistan, Irak, Iran, Pakistan, Afrika enz. worden opgevangen. Op beide plekken is het overvol. In de haven bivakkeerden deze week zelfs meer dan 6.000 mensen, omdat de ferryboten aan het staken waren. In het kamp is officieel plek voor 280 mensen, maar er verblijven momenteel ongeveer 1300.
Elke zaterdagochtend wordt door een groep mensen bij mij uit de buurt het ontbijt voor de kinderen verzorgd. Wat we aanbieden is vanuit donaties verkregen. Het is niet veel: deze ochtend was het een bekertje melk, een croissant en 2 biscuitjes. De mensen staan ervoor in een lange rij. Het raakt me zeer, maar het is goed om daar te zijn. En het relativeert de blik op mijn eigen leven. Ik voel me rijk en dankbaar voor alles wat ik in vrijheid kan doen.

Aan het hek bij mijn nieuwe huis ontdekte ik deze zomer een brievenbus. Voor Nederlandse begrippen is dat normaal natuurlijk, maar hier in Griekenland is dat toch bijzonder. De meeste huizen hebben geen adres en ook geen brievenbus. Mensen moeten hun post bij het dichtstbijzijnde postkantoor of dorpswinkel ophalen. Maar als er wel een brievenbus is, bestaat de mogelijkheid dat een postbode de post bij je thuis brengt. En dat is dus bij mij het geval. Hierbij geef ik dan ook een adreswijziging door. Eventuele post kan gestuurd worden naar:
Marjan Niemeijer
Villa Mir
Kambos-Vourliotes
83100 Samos
GREECE

Een aantal weken geleden heeft zich een kat bij mijn huis gemeld. Ze keek me aan met een blik van “ik ga hier niet meer weg, of je nu wilt of niet”. Soms neemt ze haar hele familie mee: vader, moeder en nog 2 zusjes. De familie laat zich soms een dag niet zien, maar Sikkie blijft. Ik heb haar Sikkie genoemd, omdat ze zo’n grappig sikje onder aan haar kinnetje heeft.

Eind november vertrek ik naar Nederland. Begin december ben ik in Assen. Aangezien ik niet de tijd heb om iedereen persoonlijk te ontmoeten, zal ik donderdagavond 3 december vanaf 20.00 uur in café “de Witte Bal” zijn. Iedereen is van harte welkom!

 

It’s November and I am still in shorts on my terrace. Last week I even was swimming. Of course my terrace is on the south side of the house and thus sheltered from the north wind. This wind can be very cold. If I’m going to the beach, I’ll definitely have to dress warm.

This is the first time I’m on Samos in November. Last year I was in India and the year before that in the Netherlands. Up to now, it is one of my favorite months. The weather is still beautiful. The light is soft and dreamy. The walks I make are filled with beautiful autumn colors and the atmosphere in the woods and the mountains is serene. It fills me with feelings of gratitude and happiness.
Although at this moment it is not needed yet, soon it will be time for the woodstove. Fortunately this could also be installed in my new home. Meanwhile I have the wood ready for the winter and I tried the stove last night:nice warm and cosy!

Last weekend I helped for the first time in the refugee camp at Samos. There are two places here where the refugees are received. Firstly, the port, where the Syrians are collected. And the other place is the camp where the people of Afghanistan, Iraq, Iran, Pakistan, Africa etc. are collected. Both places are overcrowded. In the port camped this week even more than 6000 people, because the ferries were on strike. In the camp the venue is officially for 280 people but currently around 1300 reside there.
Every Saturday morning a group of people in my neighborhood provide breakfast for the children. What we offer is obtained from donations. It’s not much: this morning it was a cup of milk, a croissant and 2 biscuits. People are in a long row for this. It touches me very much, but it’s good to be there. And it puts the look on my own life in a different perspective. I feel rich and grateful for everything I can do in freedom.

At the gate to my new home I discovered this summer a mailbox. For Dutch standards, this is normal of course, but here in Greece it is special. Most homes have no address and no letterbox. People should pick up their mail at the nearest post office or village shop. But if there is a mailbox, the possibility exists that a postman brings the post at your home. And that’s the case with me now. So hereby I give a change of address. Any item can be sent to:
Marjan Niemeijer
Villa Mir
Kambos-Vourliotes
83 100 Samos
GREECE

A few weeks ago a cat came to my house. She looked at me in a way like “i will stay here, whether you like it or not”. Sometimes she brings her family: father, mother and two sisters. They leave eveytime, but Sikkie stays. I called her this way, because she has a funny tuft under her chin. And the Dutch word for that is “Sik”.

In late November I leave for the Netherlands. In early December I will be in Assen. Since I do not have the time to meet everyone in person, I will be on Thursday the 3th of December from 20:00 in Cafe “de Witte Bal”. Everyone is welcome!

4 comments

  1. Hoi, prachig wat je doet voor de vluchtelingen op Samos. Ik zou best een poosje willen ondersteunen op Samos, maar ik weet niet hoe. Geld geven kan ik niet. Mocht jij tips hebben graag! Hartelijke groet, Rita

  2. Hoi Marjan
    Op de vorige berichtjes van jou geen reactie gegeven dus er nu maar ff voor gaan zitten.
    Ik heb begrepen dat je voor volgend jaar qua werk al weer deels ” onder de pannen” bent. Met andere woorden jouw verblijf daar krijgt sowieso een vervolg. Super. Dat is toch ook steeds jouw doelstelling geweest. Fijn dat je dat kan realiseren.
    Het weer is daar inderdaad op dit moment beter dan hier. K’heb mijn zwembroek al lang niet meer gezien, niet anders dan in de kast.
    Dat je daar met de “vluchtelingen” hebt te maken kan ik me goed voorstellen. Heb de beelden van daar op TV gezien. Inderdaad vreselijk als op die manier een leefplek moet zoeken, hetzij daar of op doorreis. Met name de doorreis door het Oostblok is schrijnend. Regen, kou etc.
    Goed dat jullie daar hulp kunnen bieden, ook al zou je graag meer willen doen. Kom je idd tot het besef hoe goed wij het hebben.
    Met mij gaat alles prima, ben in september nog een 2 weken maar zuid Italië geweest. Ook leuk.
    Hè, wens je een goed verblijf daar en binnenkort hier in Nederland om de jouw bekenden weer te zien
    GreetZ
    Theo

  3. Dag Marjan,

    Het is iedere keer weer gezellig als ik wat van je hoor.
    Met veel interesse lees ik iedere keer je blog.
    Ik denk nog vaak aan onze vakantie op Samos.
    Ik heb fijne herinneringen aan jou en de wandelingen op het mooie eiland.
    Dapper van je om het roer helemaal om te gooien.
    Fijn dat het een goeie beslissing geweest is.
    Ik wens je alle goeds, ook weer voor 2016.

    Lieve groetjes
    Riet Akkers-Dekkers

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MArjaaNi